Een storing is kans, het is een uitnodiging om te maken.
Geen bereik. Geen foutmelding. Geen idee.
Wat doe je dan?
Mopperen? Wachten?
Of stuur je een seintje terug?
Vandaag viel het netwerk weg. Maar ik kreeg iets terug wat veel waardevoller was: een idee.
Over nieuwsgierigheid, gesloten deuren — en wie er tóch aanklopt.
Nieuw blog over storingen die kansen worden. Voor wie kijkt. Voor wie verder denkt. Voor wie doet.
Vandaag ben ik 40 en ik zou het zo weer doen.
Geboren op zeeniveau, opgegroeid onder NAP — vier meter onder het maaiveld, tussen sloten, dijken en mensen die het water temmen.
Dat vormt je.
Inmiddels vader, maker, ondernemer.
Met een hoofd vol plannen, een hart vol verhalen en een kind van zes maanden dat me elke dag opnieuw laat kijken.
Veertig is geen keerpunt. Het is een moment van helderheid.
Van terugkijken met trots. En van doorgaan, met nog meer precisie.
Want wie wil er nou 30 zijn? 😉
Snel werken? Nee dank je.
Of toch wel – als je het goed doet.
Ik hoor het vaak.
“Jij werkt snel.”
“Wat fijn, het kan meteen gebruikt worden.”
“Bij jou hoeven we niks meer aan te passen.”
Dank je. Echt. Maar laten we het even over ‘snel werken’ hebben.
Want zodra iemand zich snel noemt, is de sfeer meestal:
“Dat gaat fout.”
“Dat is afgeraffeld.”
“Dat moeten we straks allemaal weer rechtzetten.”
En heel eerlijk?
Ze hebben vaak gelijk.
Snel werken = eerste op de brandstapel
Iedereen die te snel werkt, ligt er het eerste af.
Aan de makerskant: opgebrand, over de rooie, fouten op fouten.
Aan de opdrachtgeverskant: teleurstelling, irritatie, geld weg, nog niks bruikbaars in handen.
Dus nee: snel werkers? Liever niet.
Tenzij…
Van volle agenda naar volle rust: een les in wortel schieten
Wat doe je als je agenda vol staat, je hoofd op ‘aan’ en je lijf op ‘uit’?
Na m’n verlof stond ik klaar. Klaar om te bouwen, te leveren, te doen. 🛠️
Maar m’n knie zei: nu even niet.
Van fysio naar huisarts. Van MRI naar radioloog.
En toen stond ik stil. Letterlijk.
Wortel schieten kreeg opeens een nieuwe betekenis. 🪴
Ik wilde alles — maar kon niks.
Behalve zitten. Met m’n zoon van 6 maanden op schoot. ❤️
Van schaterlach tot slaapje. Maar hem naar bed brengen? Geen optie.
Tegelijk kwamen ze binnen: de klantmails.
Begripvol. Of juist totaal niet.
En ik? Ik leerde opnieuw wat ondernemen eigenlijk vraagt.
Vertragen. Communiceren. Balanceren.
Ook als je lijf je dwingt tot stilstaan.
✨ Gelukkig zit ik inmiddels weer in de lift.
Langzaam. Bewuster. Dankbaar.
Want echt — wat een vak. Wat een rit. Wat een rijkdom.
Lees hier het hele verhaal:
Je eerste grijze haar… en ineens ben je Senior!
Ken je dat? Gisteren kon je heerlijk werken, ongestoord, alles liep goed. Maar vandaag voel je stress.
Niet van je eigen werk, dat is leuk en dat lukt.
Nee, van je jongere collega’s.
Dus wat dan wél? Want je bent uitgeput en dat begrijpt iedereen.
Stapje terug? Meer vergaderen? Meer delegeren? Meer vertrouwen hebben? Concessies doen op resultaten?
Nee. Nee. En nog eens nee.
Wat ik doe is simpel.
’s Ochtends doe ik mijn eigen werk.
’s Middags plan ik ruimte voor communicatie.
Rond koffietijd wandel ik met m’n hond.
En wat doe ik als laatste?
Toen ik dát ontdekte, ging er een deur voor me open.
Want ik zat toen in een tijd vol ‘moetjes’.
En dat wil ik niet meer het put me uit, niks vind ik meer leuk, elk briesje komt aan als een wervelwind.
Als creatief, visueel gericht persoon kan ik niet zoveel met moetjes, sterker nog ik weet niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan.
Sterker nog: dan wil ik bovenop het dak gaan staan schreeuwen m’n eigen wervelwind creëren om maar rust te vinden.
Mijn Kracht visueel denken!
Herken je dat?
Je staat midden in de groep. Je hoort alles perfect, maar het is ook gewoon geluid.
En precies dat geluid zet je brein in de juiste stand.
De groep kletst verder. Het is al laat. Jij staat daar.
Iedereen denkt: Wat is dit? Wat gebeurt er met je?
Visueel denken.
Waarom je eigen website?
Waarom een eigen website? Omdat ik je niet alleen wil vertellen wat ik doe, maar je ook wil laten zien wie ik ben. Mijn werk is meer dan een lijst van diensten – het gaat om de passie die ik in elk project steek, de visie die ik heb, en de manier waarop ik werk. Deze website is mijn manier om dat over te brengen, zodat jij kunt voelen of mijn manier van werken bij jou past.
Mijn reis naar creatief ondernemer
Over gastvrijheid, hout en de kracht van visueel denken
Wat maakt iemand een creatieve ondernemer?
Is het wat je maakt? Hoe je denkt? Of zit het juist in de manier waarop je verschillende werelden met elkaar weet te verbinden?
Voor mij begon het met gastvrijheid.
Met leren hoe je sfeer maakt, mensen aanvoelt en teams aanstuurt.
Maar ergens ging het kriebelen. Ik wilde méér dan een goed concept.
Ik wilde bouwen. Met mijn handen. Met mijn hoofd. Met ideeën.
In deze blog neem ik je mee in mijn reis van horeca naar hout, van concept naar concrete uitvoering.
Een reis waarin ik ontdekte dat creativiteit niet alleen zit in wát je maakt, maar vooral in hóe je kijkt.
En dat visueel denken – beelden vóór woorden – mijn kracht is om ideeën écht van de grond te krijgen.